Kwiaty przedwiośnia

Pierwsze kwiaty w sezonie, rozwijające się na przedwiośniu są szczególnie ważne, bo wyczekiwane przez wiele miesięcy. Zawsze są miłą niespodzianką, zwłaszcza wtedy, gdy wyrastają w miejscach, w których ich nie posadziliśmy; większość z nich rozsiewa się sama.

Wynurzając się spod okrywy zeszłorocznych liści, dają nam wiele radości, nic w zamian nie oczekując. Nie musimy dla nich szykować specjalnych rabat, wystarczy cebulki lub kłącza posadzić pod krzewami, czy w miejscach, gdzie rosną inne, później rozwijające się byliny.

ŚNIEŻYCA WIOSENNA
(Leucojum vernum)
białe kwiaty z zieloną plamką na końcu płatków rozwija pod koniec zimy.
Jest długowieczna, odporna na choroby, szkodniki i mróz. Lubi miejsca wilgotne, ocienione, z próchniczną ziemią. Niektórzy
mylą ją z śnieżyczką przebiśniegiem; odróżnia się kształtem i wielkością kwiatów, które są większe niż u przebiśniegów

KROKUS SIEBERA ‘VIOLET
QUEEN’ (Crocus sieberi)
charakteryzuje się lilioworóżowymi, rozchylonymi płatkami
i żółtym środkiem sporych rozmiarów. Warto go mieć na
skalniaku, bo kwitnie już na przełomie lutego i marca. Nie
rozrasta się intensywnie, ale zawsze zakwita i sprawia wiele
radości

Ranniki, puszkinie, cebulice dwulistne, krokusy, śnieżyce wiosenne, przebiśniegi, kokorycze puste i pełne, ciemierniki po przekwitnieniu skromnie usuwają się z pola widzenia i dają miejsce kwiatom wiosny – tulipanom, hiacyntom, narcyzom, miodunkom. Niektóre z nich, np. ciemierniki, pozostają na rabatach dłużej, ich kwiaty rozwijają się aż do maja.
Jeśli dobrze dobierzemy rośliny kwitnące na przedwiośniu, może my się spodziewać całej gamy kolorów, od najcieplejszych – żółtych, do chłodnych fioletów i błękitów.

MIŁEK AMURSKI (Adonis amurensis) zakwita razem z przebiśniegami. Jest rarytasem
rzadko spotykanym w ogrodach. Jego zjawiskowe, złociste, połyskujące kwiaty
widać z daleka. Mrozu się nie boi, ale nie lubi, by kwiaty zamakały; jeśli pada, warto
go nakryć przezroczystym daszkiem. Potrzebuje próchnicznego, przepuszczalnego,
koniecznie kwaśnego podłoża

SKALNICA ‘SISSI’ (Saxifraga) na małej kępce wytwarza nieprawdopodobną ilość kwiatów. Musi mieć przepuszczalną glebę, szklany daszek na zimę, bo nie może zamakać i miejsce lekko ocienione w godzinach południowych, gdyż szkodzi jej letni upał. Zajmuje tylko ociupinkę miejsca, a daje rewelacyjny efekt

Na żółto zakwitną ranniki, głodki, irysy Danforda, miłki amurskie i kokorycze bladożółte, na czerwono kokorycze pełne, na fioletowo botaniczne krokusy, irysy żyłkowane i cebulice dwulistne, na zielono-żółto cieszynianki wiosenne, na niebiesko puszkinie, na różowo i biało cyklameny dyskowate, a na biało przebiśniegi (śnieżyczki) i śnieżyce wiosenne. Kwiaty najwcześniejszych skalnic pojawią się w różnych kolorach.

CEBULICA DWULISTNA
(Scilla bifolia)
jest mniej popularna od znanej niebieskiej cebulicy syberyjskiej, ale w pełni zasługuje na rozpowszechnienie.
Bardzo żywotna, pojawia się sama w różnych miejscach
ogrodu. Kwiaty mają oryginalny filoletowo-niebieski kolor

KALINA BODNANTSKA ‘DAWN’
(Viburnum bodnantense)
należy do nielicznych, najwcześniej zakwitających krzewów. Kwitnie o podobnym czasie, jak jaśmin nagokwiatowy, niekiedy już od listopada.
Na gołych gałązkach pojawiają się różowe, mocno pachnące
kwiaty, zebrane w główkowate kwiatostany. Lubi zaciszne
miejsca

Na początku warto je posadzić w kilku zakątkach w ogrodzie, nawet tam, gdzie jest niewiele miejsca. Specjalnego stanowiska i traktowania wymagają jedynie skalnice i głodki. Po kilku latach będziemy
się cieszyć coraz większymi łanami, bo przedwiosenne byliny często same się rozsiewają.
O tej porze kwitną też niektóre krzewy, takie jak derenie jadalne, wawrzynki wilczełyko (różowy i biały), wrzośce krwiste, oczary, jaśminy nagokwiatowe, kaliny wonne.

PUSZKINIA CEBULICOWATA (Puschkinia scilloides)
w szybkim tempie rozrasta się nie tylko poprzez cebulki przybyszowe, ale także przez nasiona, które wytwarza w wielkiej liczbie. Kolejny wczesnowiosenny kwiatek, który nie potrzebuje naszej uwagi, a zasługuje na rozpowszechnienie

KOKORYCZ PEŁNA (Corydalis solida) lubi ziemię kompostową z próchnicą liściową. Jej czerwone kwiaty pojawiają się w całym ogrodzie, bo obficie się rozsiewa, ale nie przeszkadza innym roślinom,
gdyż w maju ślad po niej zanika, a pod ziemią pozostają tylko bulwki, które czekają do następnego przedwiośnia. Nie choruje, odporna na mróz

Lucyna Grabowska, ogrodniczka

PS A wszystkim głodnym wiosny i koloru polecamy nasze dwa odcinki „Spacerkiem po ogrodzie”, w trakcie których robiłyśmy pozimowy obchód ogrodu. Kliknijcie tu: Ogród po zimie (2021 r.) oraz Czy to już wiosna? (2022 r.)